อนุทิน 89304

๑๑๑.สัตว์ก็สามารถเกิด Socialization วิถีชีวิตความเป็นเมืองและความเป็นสมาชิกของชุมชนชนบทได้ด้วยเช่นกัน

ผมได้ไปดูงานที่จังหวัดบุรีรัมย์กับกลุ่มไปศึกษาดูงานด้วยกันของทีมอาจารย์มหาวิทยาลัยมหิดลกับเครือข่ายผู้นำชุมชนอำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม จัดโดยกลุ่มภารกิจแผนงานวิจัยชุมชน มหาวิทยาลัยมหิดล เมื่อ ๒๑-๒๓ พค.๕๔ ระหว่างเดินดูกิจกรรมที่เป็นแหล่งศึกษาดูงานต่างๆในหมู่บ้านหลายแห่ง ก็เพิ่งสังเกตว่าสุนัข นก และสัตว์ต่างๆในชุมชน ของชุมชนในชนบทกับในสังคมเมืองนั้น มีอัธยาศัยและการปฏิสัมพันธ์กับคนต่างกัน ในชนบทนั้น พวกนกต่างๆ ทั้งนกเขา นกพิราบ นกกระจอก นกกางเขน นกเอี้ยง นกอีแพรด จะไม่ยอมให้คนเข้าใกล้ เพียงเดินผ่านระหว่างที่เดินดูชุมชนปลูกต้นไม้เข้าใกล้เพียงช่วงเสาไฟฟ้าก็จะบินหนี แต่ในสังคมเมืองนั้น พวกนกต่างๆจะไม่ค่อยกลัวคน บางทีแทบจะเดินเหยียบ หากมีข้าวในมือและนั่งลงก็แทบจะเดินมาจิกเมล็ดข้าวในมือ ส่วนสุนัขนั้น ในชนบทก็ชอบมาเดินเบียดขาและส่งเสียงขู่กันแบบแย่งเป็นเจ้าของคน แต่ในเมืองนั้น ก็กลับจะวิ่งหนีและไม่ค่อยไว้ใจคน แปลกดี สัตว์สามารถเรียนรู้ชีวิตชุมชนเมืองและชนบทได้อย่างชัดเจน