อนุทิน 89285

ใกล้ถึงวันกลับไปทำงานที่พิจิตรเข้ามาทุกที ทั้งตื่นเต้นและใจหาย ที่ชีวิตซึ่งคลุกคลีกับเพื่อนฝูงและผู้คนในแวดวงวิชาการจะต้องห่างหายกันไป สี่ปี ที่มาเรียน กับงานวิจัยชิ้น ใหญ่  ๆ สี่เรื่อง สร้างตัวตนของเราขึ้นมาเยอะ เราเปลี่ยนไปและไม่เหมือนเดิม งานที่เหลือ คือปริญญานิพนธ์ กับช่วงเวลาที่ต้องไปทำงาน และเรียนไปด้วย คราวนี้คงต้องจัดสรรเวลร่ำเวลาให้ลงตัวมากกว่านี้ จะนอนเหยียดสันหลังยาวอีกไม่ได้เป็นอันขาด ในท้ายที่สุด ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากวินัยและความสัตย์ซื่อกับตัวเองเท่านั้น เวลาสี่ปีที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้กลับบ้านไปหาแม่เท่าไหร่ ไปทีก็อยู่ได้ไม่นาน วันนี้จะไปอยู่บ้านซักสองคืน แต่ก็อีกนั่นแหละ วันศุกร์มีปฐมนิเทศ เพื่อนใหม่ ก็คงต้องรีบกลับมาร่วมกิจกรรมตามคำเชิญของอาจารย์อยู่ดี วันพุธ ที่ 1 มิถุนายนนี้ เจอกันที่ โพทะเล ครับ