อนุทิน 89258

หลังจากเสร็จสิ้นการทดสอบสอบวัดพื้นฐานของนักเรียนปีการศึกษาใหม่ด้านการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษในห้องสอนที่รับผิดชอบก่อนทำการสอนบทเรียนจริงๆ (ศึกษานร.เป็นรายบุคคลทุกคนในชั้นเรียน)  พบว่า  นร.ส่วนใหญ่อ่านไม่ค่อยออก  ในห้องหนึ่งๆ มีนร.ที่อ่านออกเสียงได้ถูกต้อง, คล่องประมาณไม่เกิน  10  คน  แม้ว่าจะเป็นคำง่ายๆ กว่าระดับชั้นของเค้าเองก็ตาม  คงเป็นปัญหาใหญ่ให้ครูคนนี้ต้องตามแก้ไข,ซ่อมแซมให้เค้าอย่างหนักหนาแล้วล่ะ..แต่แล้วก็...อดอมยิ้มกับตัวเองไม่ได้  เมื่อวานนี้มีเด็กผู้ชายคนนึงที่เค้าอ่านไม่ค่อยออกและดูเหมือนจะเป็นคนไม่ค่อยกล้าพูดซะด้วย แอบเดินหนีเพื่อนในกลุ่มและเดินมาหาครูเพื่อบอกครูในตอนหมดคาบเรียนว่า "ครูครับ...ครูไม่เปิดวิชาเพิ่มเติมที่สอนเกี่ยวกับการฝึกหัดสะกดคำและอ่านออกเสียงคำศัพท์ที่ถูกต้องบ้างเหรอครับ" "ทำไมล่ะลูกครับ" "ผมอยากอ่านออกครับ"....แค่นี้...ใจเค้าก็มาแล้ว...เย้....เต็มที่เลยลูก...."ครูไม่เปิดแล้วล่ะลูก...แต่...ถ้าผมอยากอ่านออกมาหาครูตอนที่ผมว่างและเห็นครูว่างเนาะ..เดี๋ยวครูสอนให้"..."ครับ"....(จ้า)

 

[รุ่ง]

เป็นกำลังใจให้น้องแอนนะคะ เมื่อเด็กตั้งใจเต็มทีอย่างนี้แล้วย่อมง่ายกว่าบังคับให้เด็กมาเรียนซ่อมเสริมเพิ่มเติมนะคะ

[Lioness_ann]

สวัสดีค่ะพี่รุ่ง  รุ่ง

ขอบคุณนะคะพี่ ตอนนี้เรา (หมายถึงหนูกับเด็กๆ) เราสนุกกันมากค่ะ เค้ารู้สึกเป็นพวกเดียวกับครูแล้ว สอนง่ายขึ้นเยอะเลย  และเค้าก็ให้ใจมาเต็มๆ เลยทำให้การสอนง่ายและราบรื่นที่ผู้เรียนอยากเรียนรู้น่ะค่ะ ขอบคุณค่ะพี่รุ่งสำหรับกำลังใจที่อบอุ่นจริงๆ ขอบคุณค่า