วันนี้อากาศร้อนตับแตก ไปลงพื้นที่ตั้งแต่เช้า ผ่านเส้นทางแม่จัน ผ่านแม่ฟ้าหลวง ต่อไปแม่สะลองนอก และใน ขึ้นเขา โค้งคดเคี้ยว หักศอก นี่เป็นครั้งที่สองตั้งแต่มาทำงานที่นี่ ระหว่างปฏิบัติงานกับชาวบ้าน และอาคันตุกะเพลิดเพลินและมีความสุขมาก กลับมาถึงออฟฟิศเย็น เช็คเมลงานต่ออะไรเอย รับรู้ได้เลยว่า สายตาเราเปลี่ยนไป เมื่อก่อนเดินทางร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ บ่รู้สึกรู้สา สบายโลด พอกาลเวลาผ่านผัน สังขารก็สำแดงอาการทันทีเลยเชียว สงสัยว่าตรวจสุขภาพครั้งล่าสุด สายตาคงสั้นจริงๆ แต่ตอนนั้นยังไม่ชัดเจน และไม่คิดอยากจะใส่แว่น เพราะกลัวหน้าจะแก่ไปกว่านี้ ๕ ๕ เมื่อวานเลิกงานกลับที่พัก เจอพี่เจ้าของหอ หน้าตาละอ่อนกว่าวัย มากๆ แรกๆ มาอยู่ใหม่ไม่กล้าเรียกพี่เลยเชียว พอทราบอายุเท่านั้น โอมาย ไม่น่าเชื่อ รีบถามไถ่เคล็ดลับในทันที … ต้องดูแลสุขภาพตายายมาก ๆ แล้วล่ะ :)
ที่อุตรดิตถ์ก็ร้อนมากค่ะน้องปู... ถ้ามองเห็นไม่ค่อยชัดก็ใส่แว่นเถอะค่ะ คนใส่แว่นหน้ารักดีออก ไม่เห็นจะแก่ตรงไหนเลยค่ะ...
ฝากเพลงเย็นๆ มาคลายร้อนให้ครับ
ฝากเพลงเย็นๆ มาคลายร้อนให้ครับ
ร้อนกายไม่เท่าไหร่...
แต่ร้อนใจกลัวหน้าแก่นี่สิ...ไม่ยอม ๆ ^^
เคล็ดลับการดูแลสายตาสายยาย ต้องมาถามพี่ชายนี่...
ว่าแต่ ไม่เห็นรูปขึ้นเขาลงห้วยเลยเน่อ