@8905 เห็นด้วยค่ะ แต่ยากเหมือนกันถ้าหาโรงเรียนเอง มัทเคยเจออ.ที่ปรึกษาท่านนี้ครั้งเดียวที่งานประชุมวิชาการ ไม่ทราบเลยว่าท่านเป็นคนยังไง ต้องขอบคุณเป็นชะตาชีวิตจริงๆ
แต่ถ้ามัทต้องแนะนำคนเรียนต่อ ถ้าเป็นไปได้มัทก็คงดูตรงจุดนี้เช่นกันค่ะ
สามีมัทเคืองอ.ที่ปรึกษาปริญญาโทมาจนทุกวันนี้เพราะแนะนำให้เรียนเอกกับอ.คนปัจจุบัน ตอนไปคุยด้วย อ.ท่านก็เมาไวน์อารมณ์ดีเชียว ปรากฎว่าพอทำงานด้วยจริงๆ ทรมานชีวิตเจษฏ์มากเลยค่ะ!
แต่การที่อ.ไม่เป็นไปดังใจ ก็มีข้อดีเหมือนกัน เพราะความทุกข์ที่ผ่านมาจะทำให้เราเข้าใจว่าเราจะไม่ทำแบบนี้กับนักเรียนตัวเองเป็นอันขาด
แต่ถ้าเรียนเอกแบบทุกข์มากจนจิตผิดปกติก็แย่ไปเลย กลับมากลายเป็นอะไรก็ไม่รู้ก็แย่เหมือนกันเนอะคะ (เห็นมาบ้างเหมือนกัน ไม่ดีเลย)
ไม่มีความเห็น