ไปเยี่ยมอาจารย์ต้อย ที่ รพ.สระบุรี ครั้งแรกเมื่อวันศุกร์ที 6 พค. อาจารย์นอนหลับอยู่ และสักพักก็ตื่นมาคุยกับพวกเรา อาจารย์คุยอย่างสนุกสนานเหมือนที่เราเคยเห็นและคุ้นชิน และวันนี้ก็ได้ไปอีกครั้ง อาจารย์ไม่ค่อยมีแรงเท่าไร แต่ก็ไม่แสดงอาการท้อแท้ หรือบ่นอะไรสักนิด อาจารย์ช่างเป็นผู้หญิงที่แกร่งจริงๆ หนูให้กำลังใจอาจารย์อยู่ตรงนี้นะคะ
ไม่มีความเห็น