น้องชายโทรมาทายทักแต่เช้าตรู่เข้าสู่เมืองรถม้าแล้ว แค่เพียงได้ยินเสียงเธอ คนคุ้นเคย พลันตาสว่าง แทบอยากจะนั่งรถไปพบเจอในบัดดล ขอบคุณนะคะสำหรับมิตรภาพดีๆ ที่มีให้กันเสมอ
สักพักเสียงเพลง .. ลูกขอก้มลงกราบ พ่อขุนเม็งราย มหาราช ก็ดังขึ้น ในทุกๆ เช้าวันหยุด มาแรกๆ ยังไม่คุ้นชินนะ พอได้ยินเสียงเท่านั้นแหละ จึงนึกขึ้นได้ว่า อืม ฉันมาอยู่ต่างบ้าน ต่างเมือง นี่นะ
เช้านี้อากาศดี๊ ดี ฟ้าเริ่มสดใส และมีพลังกาย ใจ ในการสะสางงาน แม้อยากจะไปพบเธอในบัดดล แต่ก็อดทนรอ ให้ปลอดโปล่งโล่งจากภาระ การงานสักหน่อย ... หากแต่คิดถึง เป็นที่สุด :)
ไม่มีความเห็น