อนุทิน 88169

   ไปโรงเรียนตามนัดแต่มีคนไปสามคนทำอะไรไม่ได้  บ่ายไปวัดป่าจำกู่กับเพื่อนเราเป็นคนขับรถเอง สภาพวัดเป็นป่าจริงๆ...ไม่พบเจ้าอาวาส ทำบุญกับพระในวัด  จากนั้นแวะร้านผลไม้นานเพราะรอจัดกระเช้า  เพื่อนเราชื่ออ้อมเขาป่วยเป็นมะเร็ง  ขับรถสวนกันแต่อ้อมจำพวกเราได้ กลับเข้าไปในบ้าน...อยู่คนเดียวมีหลานๆมาอยู่เป็นเพื่อน ชวนเดินดูบ้าน จัดได้น่าอยู่มาก...ดีใจที่ยังเดินไปไหนๆได้  ก็ให้กำลังใจกันต่อสู้กับโรคภัยที่มาเบียดเบียน  ใจเข้มแข็ง อารมณ์เบิกบาน และงดเนื้อสัตว์ข้อสุดทายนี่อ้อมบอกพวกเรา ขากลับแวะทานมื้อเย็นที่ร้านปลาสะเด็ดจี่ กลับถึงบ้านก่อนตะวันตกดิน