แล้วในที่สุดก็เป็นไปอย่างที่คาดไว้ล่วงหน้า นั่นคือ การอภิปรายไม่ไว้วางใจในสภาผู้แทนราษฏร ถ่อย หยาบคาย ใช้คำพูดและลีลาน่ารังเกียจ หยุดถ่ายทอดสดเสียดีไหม บางที อาจจะมีอะไรดีขึ้นบ้าง
รู้ทั้งรู้ว่า ประชาธิปไตยต้องการเวลาในการพัฒนาตัวเอง รักประชาธิปไตย ต้องใจเย็น ฉันเคยได้ยินผู้หลักผู้ใหญ่เคยเล่าขานและแนะนำไว้ทำนองนั้น แต่สำหรับเมืองไทยทำไมประชาธิปไตยพัฒนาช้าจัง เริ่มตั้งแต่ ๒๔ มิถุนา ยนมหาศรีสวัสดิ์ ปฐมฤกษ์ของรัฐฯ ไกลโพ้น ปีหน้าก็จะครบ ๘๐ ปีอยู่มะรอมมะร่อแล้ว
หลายคนพูดว่า ทีเป็นอย่างนี้ เพราะคุณภาพคน พูดให้ตรงเป้าก็คือ นักการเมืองของไทยทั้งหลายส่วนใหญ่ ไม่มีคุณภาพ หรือด้อยคุณภาพอย่างยิ่ง คนคร่ำหวอดในวงการเมืองพูดไว้น่าฟังว่า ส.ส.จะดีหรือไม่ดี ให้ดูที่คนเลือก อาหารจะอร่อยหรือไม่ อยู่ที่คนปรุง ฉันชักจะเห็นด้วยเสียแล้ว....เอางี้ดีไหม หยุดเลือกตั้งสักยี่สิบปี รีบพัฒนาคน (คนเลือก) หลังจากนั้นค่อยว่ากันใหม่