คำพูดของใครคนหนึ่งที่เกิดมาเป็นครูทั้งชีวิตและจิตวิญญาณที่เขามอบให้เพื่อสร้างคน และวันนี้เขาสรุปออกมาเพียงว่า"ทุกเริ่องราวที่ในก็จะคล้ายกันเพื่อน นายต้องปล่อยวาง มันเป็นเช่นนั้นเอง จิตวิญญาณความเป็นครูมันลดลง สาเหตุมาหลายปัจจัย
ระดับประถม เอาเพียงอ่านออกเขียนได้ ติดอาวุธทางปัญญาให้เขาไว้เป็นแนวทางแสวงหาสัก 25 %
ระดับมัธยม ติดอาวุธทางปัญญาระดับรู้เขารู้เราสัก 50 % คือ ทำงานได้ ประกอบอาชีพได้ ศึกษาเรียนต่อได้
เพียงเท่านี้ ทุกอย่างเวลามันจะทำงานให้กับตัวเขาเอง"
ปัญหาไม่ใช่อยู่ที่ผู้เรียน
ปัญหาจึงอยู่ที่จะบริหารจัดการการสอนของครูเองอย่างไร
ให้สามารถสร้างคนให้มีศักยภาพอย่างมีความสุขทั้งคนสอนและคนเรียน
การจัดการเรียนรู้ไม่ใช่แค่พอเพียง แต่ต้องให้ผู้เรียนได้กำไรนะเพื่อนเอ๋ย
ไม่มีความเห็น