อนุทิน 86365

(คิดถึงแม่ ฉบับที่ 5) ผมมีเสื้อผ้าชุดนักเรียนเพียงชุดเดียวโรงเรียนเลิกเรียนแล้วกลับถึงบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดนักเรียนแขวนไว้ข้างฝาบ้าน ทำด้วยไม้ขัดแตะ ไปวิ่งเล่นตามประสาเด็กหรือไม่ก็เดินหาเศษสตางค์ใต้ถุนร้านค้า เย็นหน่อยก็ไปช่วยแม่พายหัวเรือส่งคนข้ามฝาก ค่าเรือข้ามฟากเมื่อ พ.ศ. 2500 คนละ หนึ่งสลึง วันหนึ่งแจวเรือส่งคนข้ามฟากได้วันละ ประมาณ ห้าบาท กับข้าวมื้อเย็นที่แม่จะทำให้กินบ่อยๆ ก็เป็นของถูกๆสำหรับคนจนในสมัยนั้น คือกุ้งก้ามกรามเผา กุ้งก้ามกรามหาได้ง่ายราคาต้องถูกแน่นอนเพราะเรือตกกุ้งมีเยอะแยะ เล่นน้ำดำน้ำลงไปใกล้ๆกับตอไม้ก็จับกุ้งได้แล้วตัวใหญ่ ได้ตัวหนึ่งหรือสองตัวก็พอแล้ว พวกเราคนบ้านนอกจึงโชคดีที่ได้กินกุ้งก้ามกรามในตอนเด็ก ๆสมัยนี้ตัวละ 7-8 ร้อยบาท แม่ผมทำกับข้าวอร่อยน้อยครั้งที่ผมจะไปอาศัยกินข้าวบ้านป้า บ้านลุง