อนุทิน 8368

ชีวิตเป็นสิ่งบอบบาง ตั้งอยู่บนความไม่เที่ยงแท้แน่นอน เราจึงไม่ควรประมาทในการดำเนินชีวิต การที่กล่าวว่าชีวิตเป็นสิ่งบอบบางนั้นเราสามารถสังเกตได้จากการที่จู่ๆ เราสามารถล้มป่วยเมื่อใดก็ได้ หมดลมหายใจเมื่อใดก็ได้ ชีวิตจึงตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน ไม่รู้ว่าจะป่วยวันใด จะตายวันใด จะเป็นอะไรไปในวันใด  หากเรามัวแต่โกรธ เกลียด อิจฉา ริษยา ย่อมทำให้ชีวิตของเราสูญเปล่า ไม่มีแก่นสารสาระ หรือความดีอะไรๆ ประดับไว้เลย ไม่แตกต่างจากกองซากศพที่นอนเน่าเปื่อยอยู่นั่นเอง 

หากเราจะทำชีวิตของตนให้มีคุณค่าก็สามารถทำได้โดยการสร้างความดี ให้เกิดขึ้นในจิตใจ ด้วยการทำประโยชน์แก่สังคม หรือ โดยการรักษาศีล เจริญภาวนา อยู่เป็นประจำ ชีวิตก็จะเต็มไปด้วยความสุข และเป็นประโยชน์แก่สังคมที่อยู่รอบข้าง