อนุทิน 75064

โบราณว่า สิบปากว่า (บวกอีกสองหูฟัง) ไม่เท่าตาเห็น ยังเป็นจริงและใช้ได้อยู่เสมอจนถึงทุกวันนี้ สิ่งที่อยากจะเล่าให้ฟังในวันนี้  ไปเห็นมาด้วยตา ใช่เลย คนไข้นอก ณ โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพฯนี่แหละ ไปถึงตึกโอพีดีตอนเช้าตรู่ ๐๕๓๐ น. คนเต็มหมดแล้ว มีทั้งนั่ง ทั้งยืน ทั้งที่อยู่ในรถเข็น ไม่อยากใช้คำว่าน่าอเนถอนาถ แต่เห็นแล้วสงสารขึ้นมาจับใจ พอเจ้าหน้าที่เปิดประตู เหมือนทำนบพัง ทุกคนรีบกุลีกุจอเข้าไปในตัวตึก เข้าสู่ระบบคิวเพื่อรอรับการตรวจ ทราบว่า ต้องใช้เวลารออีกนับชั่วโมง กว่าจะสามารถนั่งอยู่หน้าหมอ เพื่อเริ่มกระบวนการรักษาต่อไป

เห็นแล้วไม่อยากโทษใคร เป็นเรื่องที่ต้องทำใจ  ต้นตอแห่งปัญหาคือ คนมาก มีมากถึงจุดที่บริการสาธารณะของรัฐเอื้อให้ได้ไม่ทัน นึกถึงคุณมีชัย วีระไวทยะ  ขออนุญาตที่ต้องเอ่ยนาม ถ้าสังคมไทยไม่มีท่านนี้เข้ามารณรงค์งานคุมกำเนิดอย่างจริงจังแล้วละก้อ ความแออัดของคนไข้ที่ต้องการรับการรักษาย่อมมีมากกว่านี้เป็นทวีคูณ อยากให้ผู้มีอำนาจในรัฐบาล มาดูของจริง รอแต่ฟังรายงานอย่างเดียว..ไฟความคิดไม่แรงพอจะแก้ปัญหาได้