"เฮลโหล ใครพูดครับ" ฉันรับสายโทรศัพท์บ้าน แล้วถามไป "โทรมาจากอเมริกาค่ะ" เป็นเสียงตอบกลับ ฉันยังอุตส่าห์มีอารมณ์ติดตลก ยัยคนนี้ทำไมชื่อยาวจัง ต้องคาดคั้นไปอีกครั้ง ถึงได้รู้ว่า ฉันกำลังพูดกับใคร
เหตุการณ์อย่างนี้เกิดกับฉันบ่อยมาก โดยเฉพาะผู้ที่โทรมาเป็นหญิง ไม่อยากโทษเพศแม่เลยพับผ่า แต่ก็เป็นอย่างนี้จริงๆ เผอิญฉันไม่ได้เป็นผู้หญิง เลยไม่รู้ว่า ถ้าคนโทรกับคนรับสายเป็นหญิงเหมือนกัน จะมีอาการอิดออดไม่อยากบอกชื่อเช่นนี้ไหม
มันคือ ความบกพร่องในการใช้สื่อโทรศัพท์ จะรุนแรงไปหรือเปล่าเนี่ยะ หรือว่าฉันเอาแต่ใจ เอาความรู้สึกตัวเองเป็นตัวตั้ง สำหรับฉัน เมื่อจะพูดกับใคร จะบอกชื่อทุกครั้ง ก่อนพูดอะไรต่อ...บ้านอื่นเมืองอื่นน่าจะมีเหมือนๆกันนะ ไม่เช่นนั้น Have your name please! คงไม่ต้องใช้
แต่ไม่จำเป็นนะ..ระหว่างคนในครอบครัว หรือเพื่อนสนิท ที่ติดต่อบ่อย ติดต่อกันเกือบทุกวัน พูดกันจนจำเสียงหรือจำเบอร์โชว์ได้...วันนี้ขันธ์ตัวที่สี่ของฉัน ขยันทำงานจัง..จีงเป็นที่มาที่ไปของอนุทินนี้
ไม่มีความเห็น