... ตกกะใจ หน้าซีด อารามดีใจ ได้เปลี่ยนวันลาหยุด เผลอลืมสมุดบันทึกประจำวันไว้ที่ออฟฟิศ อ้ายหยา ฮาไม่ออก เขียนจวนจะหมดเล่มเลย สาธุ ขอให้คนที่พบเจออ่านไม่ออก หรือไม่ก็ส่งคืนด้วยนะจ้ะ สาธุ .. โอ๊ย ๆ อยู่บนเขา ไกลปืนเที่ยงตั้ง ๓ อาทิตย์ เหงาๆ สุดๆ แม้วันแห่งความรัก ก็ยังดีไม่เหงา เพราะงานเข้าโลด ๕ ๕ ยิ่งดูข่าวสถานการณ์ศรีสะเกษ แล้วเศร้าสร้อย อยากเหาะ หลบหนี หายไปร่วมด้วยช่วยเหลือเกิน ได้เพียงหวังว่า คงจะคลี่คลายในเร็ววัน พอวันผ่านไปและแล้ว เราก็สามารถปรับตัวได้กับทุกสภาวะ ทุกสถานการณ์ ... คิดถึงคู่รักวัยดึกมากมาย ได้ยินเพียงเสียงตามสาย โชคดียังมีน้องฟ้ากะนายเมฆ หรีด หริ่ง เรไร นกกา ปลา อึ่งอ่าง เป็นเพื่อน J กลับมาถึงบ้านดอกเห็ด ฮือๆ ต้นมะละกอยอดตายเดี้ยงไป ๑ โมกก็เหี่ยวเฉา หงอยเหงาตามไปด้วย เดี๋ยวต้องไปเติมความชุ่มชื่น ฉ่ำใจ กันและกันก่อนหน่อย ท่ามกลางพระจันทร์เต็มดวง ยามนี้ ที่บ้านเรา ก็สุขใจ กว่าเสมอเลย J คิดถึงกัลยาณมิตรทุกท่านนะคะ สุขสันต์ และฝันดี คืนนี้ค่ะ J
ไม่มีความเห็น