อนุทิน 74896

ขณะที่ฉันนั่งรอสินค้า  ฉันถอดรองเท้าซึ่งเป็นแตะแบบคีบ แต่มีสุภาพสตรีนั่งถัดฉันอีก ๒ คน  เราทักทายและยิ้มให้กันแล้วว่าบ้านอยู่ที่ไหน มาทำอะไร  แต่สองคนลุกขึ้นก่อนฉันและเดินจากไป ส่วนฉันนั่งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ  บังเอิญมองไปอีกด้านยังเห็นผู้หญิงสองคนนั้นยืนอยู่ไม่ไกลนัก  ฉันถึงกับร้องอุทานอยู่ในใจ  "ว๊ายแม่เจ้าประคุณนั่นมันรองเท้าของฉันข้างหนึ่ง  คุณคีบรองเท้าข้างซ้ายของฉันไปทำไม" ฉันจึงเดินตามไป "สามคนจึงหัวเราะงอหงายกันอยู่ตรงนั้น  เพราะเธอก็ไม่ทราบว่าคีบรองเท้าผิด"