อนุทิน 74324

• วันนี้ฉันอ่าน FW.M จากญาติมิตรเรื่องจริงของเด็กนักเรียนที่ถูกครูเฆี่ยนทุกวัน
  วันละ ๓ ทีโดยไม่มีเข็ดหลาบ  เด็กชายสมเพียร  แซ่เจ่ง 
  ถูกครูเฆี่ยนโดยไม่ถามสักคำว่าทำไมมาสาย  ครูอย่างนี้มีด้วยหรือ ? 
  ต่อมาอีกสามสิบปีเขาได้ช่วยเหลือครูที่เฆี่ยนเขาโดยไม่โกรธ
  และเด็กที่ครูเคยเฆี่ยนทุกวัน  ได้เปิดเผยความจริงว่า
  ตนเป็นเด็กวัดต้องเดินตามหลวงตาบิณฑบาต 
  และต้องเก็บอาหารไว้กินตอนเย็น ทำให้มาสายทุกวัน... 
  "ครูไม่ต้องขอโทษหรือเสียใจ
  ถ้าครูไม่เฆี่ยนผมในวันนั้นผมก็คงไม่มีวันนี้"
• เด็กคนนั้นก็คือ  พ.ต.อ.สมเพียร  เอกสมญา 
  อ่านแล้วสงสารจับใจ  ชีวิตไยไม่เคย
  พบความสุขในสารบบของชีวิต 
  ขอบุญกุศลที่ท่านสั่งสมดลสู่ภพภูมิแห่งสุคติตลอดกาลเทอญ