@ สรรพสิ่งในโลกนี้ไม่คงที่ และเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาอยู่ตลอดเวลา ชีวิตก็ไม่ได้มีสูตรสำเร็จตายตัว แต่เพราะกรอบความคิดขวางกั้นโลกทัศน์เรา จากการรู้และเข้าใจชีวิต ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา แต่เราทุกคนก็ได้รับทุกข์เป็นของขวัญจากธรรมชาติมาคนละหลายๆอย่าง เมื่อมีปัญหา จิตพร่องจึงยากในการเติมเต็ม ความใจร้อนและรีบเกินไป อาจทำให้ใจยิ่งเจ็บชำกว่าเดิม การฝึกจิตให้สงบนิ่งมีผลดีต่อสมาธิและปัญญา สุขและทุกข์ย่อมเป็นของคู่กัน ในสุขย่อมเจอทุกข์ ในทุกข์ย่อมพบสุข และทุกข์ก็มิใช่สิ่งน่ารังเกียจอันใด ช่วงเวลาบางครั้งบางคราว ยามมีทุกข์ทำให้คนเราเห็นอกเห็นใจกัน แต่ยามมีสุขมักจะทนกันไม่ค่อยจะได้ ก็มีให้เราได้พบ ได้เห็นอยู่เสมอ @
ไม่มีความเห็น