พอฝนทิ้งช่วงอากาศก็เริ่มร้อน ไม่ต่างจากหน้าร้อนเท่าไร การเมืองก็ร้อนแข่งกับอากาศเลย เลิกงานขับรถกลับบ้าน เปิด FM ฟังรายการสถานีวิทยุชุมชน เค้าเปิดCD ธรรมะจากหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี รู้สึกได้ว่าใจเย็นลงได้ดีจริงๆค่ะ เราต้องใช้สติสัมปชัญญะเยียวยารักษาตัวเองเมื่อเราทุกข์กายและทุกข์ใจ ด้วยการรู้เท่าทัน กำหนดจิตอยู่ที่ลิ้นปี่ ทุกข์หนอ ทุกข์หนอ อะไรคือความทุกข์ แล้วจะไม่ให้ทุกข์ได้อย่างไร หรือจะนั่งสมาธิก็ได้แต่ให้ปฏิบัติอย่างจริงจัง ค้นหาให้เจอทำจิตให้สงบ แล้วเราก็จะเป็นสุข หลวงพ่อได้กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งพิการ แขนขาไม่มีต้องเลี้ยงดูแม่ด้วยการเย็บผ้าส่งขาย ด้วยความกตัญญูจึงมีผู้ใจบุญมาช่วยอุดหนุน ทำให้มีเงินมากพอที่จะเลี้ยงแม่ได้ หลวงพ่อบอกว่าผู้หญิงคนนี้ร่างกายพิการแต่จิตไม่พิการ ส่วนน้องชาย ร่างกายปกติดีทุกอย่าง ไม่ทำงานขอเงินพี่สาวใช้ทุกวัน เที่ยวเตร่ไม่เลี้ยงแม่งานที่ทำก็ไม่ดี ที่ดีๆก็ไม่ทำ จิตพิการจิตชั่ว ทำตัวเป็นภาระพี่สาว ภาระสังคม ไม่เข้าใจว่าทำไมคิดได้แค่นี้ มีคนแบบนี้ บ้านเมืองจะเจริญได้อย่างไร คิดว่าสักวันหนึ่งจะไปฟังหลวงพ่อถึงที่วัดเลยค่ะ