อนุทิน 73460

๘๐. ฝันซ้อนฝันสู้กับผีอำ

ผมเป็นไข้หวัด ไม่หนักมากเหมือนกับทุกปีที่เป็นหวัด แต่ก็เป็นที่น่ารำคาญจนไม่ควรจะทำงานกับคนอื่นได้เพราะคัดจมูก พูดแล้วหูอื้ออึง คอแห้งและไอสลับกับการออกเสียง ไม่พูดก็ไม่ไอ สมองไม่แล่น ตอบโต้แบบมึนๆ อยู่ในระยะมีเสมหะและการไอแพร่เชื้อได้ด้วย เลยขอหยุด พยายามงดกินยาและนอนพักเป็นระยะๆ ช่วงหนึ่งที่หลับก็ฝันถึงวัดกลางที่บ้านเกิดเมื่อตอนเป็นเด็ก ฝันเห็นโรงลิเก ศาลาวัด สระบัว ต้นมะขวิด และนาข้าวข้างป่าช้าของวัด ในฝันเป็นเวลากลางคืน บรรยากาศแบบคุ้นเคยเวลาเดินหาปลาจับกบจับเขียดยามดึก พอฝันๆไป ตัวผมในฝันก็เริ่มเดินลุยป่าหญ้าและกอข้าว หนาแน่นมากขึ้นมากขึ้น มองเห็นทิวต้นสนตะคุ่มๆต้องลมโงนเงนในเงามืด เกิดความเหนื่อย ใจหวิวๆ และเดินได้ช้าลงเรื่อยๆเหมือนตัวลอยๆ พลันในฝันก็คิดบอกตนเองทันทีว่านี่กำลังฝันและกำลังจะเป็นอาการผีอำซึ่งจะทรมานมากให้รีบฝืนลืมตาและตื่นขึ้นเดี๋ยวนี้ ก็เลยเชื่อความฝันและฝืนสู้ให้ตื่นขึ้นจนได้ พอตื่นขึ้นก็เหงื่อโทรม เหนื่อยและใจสั่นหวิวๆ ทั้งดีใจและขำตนเองกับฝันซ้อนฝัน