เคยทำสัญญาใจกับตัวเองว่า จะพยายามขีดเขียนเล็กๆน้อยๆทุกวันในอนุทิน เพราะอยากให้การรักการเขียนเกิดขึ้นในตัวจนเป็นนิสัย อย่างน้อยก็เป็นเครื่องมือช่วยตรวจสอบให้เรารู้ว่า ช่วงเวลาที่ผ่านมาในชีวิต เคยมีเหตุการณ์อะไรบ้างที่สำคัญๆเกิดขึ้นในบ้านเมืองหรือเกิดขึ้นกับตัวเรา แล้วเราคิดอย่างไรต่อเหตุการณ์นั้นๆ
มันก็ธรรมดานะ เมื่อกายใจเหนื่อยล้า การว่างเว้นไปบ้างย่อมมี แต่เกิดขึ้นน้อยมาก และก็มีบ้างเหมือนกันที่ในวันงดเขียน อุปสรรคไม่ได้เกิดจากตัวเรา แต่เกิดจากข้อขัดข้องทางเทคนิค เช่น เว็บไซต์ล่ม โน้ตบุ๊กเกิดป่วยเจ็บขึ้นมาอย่างกระทันหัน แบบนี้แม้ใจยังเต็มร้อยในการอยากขีดอยากเขียน บันทึกก็ต้องขาดหายไปเป็นธรรมดา ...อย่างเช่นวานนี้โน้ตบุ๊กไม่สามารถเชื่อมต่อกับสัญญาณอินเทอร์เน็ตได้ เป็นต้น
ไม่มีความเห็น