| อนุทิน ... ๑๒๘๔ |
เพิ่งจะคิดได้ว่า เพื่อนตัวเองมี "ความหลง" ที่สำคัญตนมากเกินไป ไปคิดว่า ตนเองรู้ทุกอย่างโดยเฉพาะทางธรรม จริง ๆ แล้วเป็นแค่ "อวิชชา" คือ ความไม่รู้ มากกว่า
ความหลงทำให้ปัญญาดูเขลาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่พฤติกรรมตนกลับเชื่อว่าตนฉลาดหลักแหลม รู้ธรรมอย่างลึกซึ้ง มองเห็นในจิตในสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปไม่เห็น
นี่มันเป็น "ความหลง" ชัด ๆ น่าสงสารที่ไม่รู้ตนเอง
"ปัญญาเขลา" ไม่ใช่ "ปัญญาเขา"
ไม่มีความเห็น