วันนี้อ่านหนังสือ "สะพานไผ่เหนือสายน้ำเชี่ยว" ของอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล นอนอ่านริมหน้าต่าง จนลืมเปิดไฟ คิดว่าสายตาแย่จัง เป็นประสบการณ์ต่างกรรมต่างวาระ และข้อคิดสรุปสั้น ๆ ทำอึ้งทุกตอน วางไม่ลงเลย
บนแผ่นดินผืนนี้ แม้แต่อดีตยังถูกแย่งชิง...สรุปจากตอนหนึ่งของเรื่อง
ไม่มีความเห็น