อนุทิน 71248

เมื่อวานใกล้เที่ยงคืน เล่าอะไรที่อยากเล่า เมื่อเขียนเสร็จโพสต์เรื่องไว้ให้ได้อ่านกันใน เว็บโอเคเนชั่นดอทเนท ทันที

ช่่วงนี้ข่าวน้ำท่วมกระชับพื้นที่ข่าวได้แบบเบ็ดเสร็จ  ฉันจึงไม่ยอมตกเทรนด์เป็นอันขาด   เขียนเล่าไปว่า  เหตุุการณ์อย่างเดียวกัน คนพบเห็นเหตุการณ์คนเดียวกัน ถ้าต่างเวลา และในช่วงอายุที่ต่างกัน  ความรู้สึก หรือที่ภาษาพระ เรียกว่า เวทนา จะต่างกันอย่างสิ้นเชิง   เอาน้ำท่วมนี่แหละเด็กจะชอบ  แต่เมื่อเป็นผู้ใหญ่จะตรงกันข้าม ไม่ใช่ไม่ชอบเฉยๆนะ แต่มีอาการอันไม่พึงประสงค์เกาะติดตัวเพิ่มมาให้อีกต่างหาก เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ มันคือความเครียด  ในบล็อกมีภาพประกอบ ให้เห็นเจ้าพระยาปริ่มน้ำกันแบบจะจะด้วยสองรูป

กองบรรณาธิการ สื่อเครือเนชั่น เลือกรูปของฉันมาเป็น รูป (เด่น)ประจำวันนี้   เกิดความภูมิใจและดีใจลึกๆ ทำนองว่า เอ้อ! ผลงานมีคนเห็นและยอมรับ เป็นกำลังใจ..เป็นกำลังใจแก่คนชอบอยู่ไม่สุกได้มากโขอยู่