อนุทิน 70277

รออีกนิดนะที่รัก....ฉันรับรู้ ถึงเวลาต้องดู ดูกายฉัน

ใช้เขามากอย่างนี้ เป็นอย่างนี้ทุกทีไป

กายหนอกายทำไมเสาะ ฉอเลาะเอย

ปวดคือปวด เจ็บคือเจ็บ ไม่ตายหรอก

แต่ไม่รอดเพราะใจแกว่ง และใจหาย

กลับมามั่น เคียงคู่กายที่เป็นกรรม

กรรมที่กายเท่านั้น เท่านั้นพอ

ใจยังอยู่เด่นหล้าใครไม่รู้

ใจยังแกร่งมั่นในธรรมที่เพียรหา

เพียรรักษา เพียรปฏิบัติ ไม่ขัดตา

ใจรักษากายก่อนกาย ...รักษาใจ