เก็บความรัก ความรู้สึก แสนอาลัยที่โรงเรียนตลอดวัน ทุกคนรอไปงานเลี้ยงที่อำเภอในตอนค่ำ และเตรียมห่อของที่ระลึกมอบให้กับเพื่อนครูที่อำลาอาชีพพร้อมกันครั้งนี้จำนวน ๑๒ กล่อง
สำหรับบรรยากาศที่โรงเรียนในวันนี้ มีเด็กร้องไห้ทั้งบ้างทั้งชายและหญิง แต่เป็นการร้องแบบ "น้ำตาไหลไม่รู้ตัว"
สถานการณ์ที่ผ่านมา ดูเหมือนเป็นการฝึกอำลากันมาบ้างแล้ว เด็กส่วนใหญ่ทำใจและตั้งรับได้ วันนี้กลับกลายเป็นครู
ขอเก็บความทรงจำที่ดี ๆ ที่คณะครูได้มอบให้ หนังสือทำมือเล่มเล็ก สวยงาม ชื่อ "ความทรงจำเล็ก ๆ แต่มีอยู่จริงของพวกเราชาววิทยสัมพันธ์"
แอบอ่านบ้างแล้ว....ไม่รู้ตัวว่ามีน้ำใส ๆ ไหลลงร่องแก้มได้เหมือนกัน
ไม่มีความเห็น