อนุทิน 69567

ในด้านของโลกที่แหว่งวิ่น ชีวิตที่ลำเค็ญ กลับเป็นโอกาสให้หัวใจของคนได้สัมผัสกัน

เพราะเธอขาด ฉันจึงมีโอกาสเติม แล้วจึงเต็มหัวใจไปด้วยกัน..

โลกวันนี้ที่ขาดแคลน คือความเป็นชุมชนทางใจให้แก่กันและกัน

ผู้คนจึงมักรู้สึกโดดเดี่ยวท่ามกลางฝูงชน

สถานการณ์ที่ดูคล้ายเลวร้าย มักเป็นโอกาสกระชากน้ำใจงาม ๆ ที่ซ่อนอยู่ภายในใจออกมา ดังเช่นที่เราเห็นจากเหตุการณ์สึนามิ

คงจะดีไม่น้อย หากไม่จำต้องรอให้เหตุการณ์ย่ำแย่ แต่ผู้คนมีหัวใจที่ละเอียดอ่อนพอจะเอื้อเฟื้อต่อกันเป็นอาจิณ..