อนุทิน 69220

ความไม่สบายกายเกิดขึ้นแก่ฉันมาสามคืนติดๆ มีอาการไอค่อนข้างต่อเนื่อง และระคายเคืองที่คอ ทุกขเวทนามันเกิดขึ้นแล้ว ตัณหาก็ตามมาประชิด วงจรของปฏิจจสมุทบาทมันช่างรวดเร็วเหลือประมาณ ขาดสตินิดเดียว วงจรนี้เริ่มสานต่อและดำเนินไปอย่างต่อเนื่องประดุจลูกโซ่   วิภวตัณหาวิ่งเข้าชนฉันแล้ว ความไม่อยากมี ไม่อยากเป็น ต้องการให้อาการไอซึ่งทรมานหมดไปเสียที พยายามจะตัดวงจร พยายามจะใช้วิกฤตให้เป็นโอกาส แต่ก็ทำได้เพียงลุ่มๆดอนๆ  ตรึงจิตเพื่อเฝ้าติดตามดูอาการ เพื่อผลักตัณหาให้ไกลจากตัว ผลหรือเป็นประการใด สำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้าง ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป เมื่อใดที่สติจางหาย สังขารขันธ์ขยันทำงานขึ้นมาทันที คล้ายๆกับจะย้อนวงจรปฏิจจสมุปบาทประมาณนั้น...บางขณะจิตหดหู่ ท้อถอย เมื่อประสบกับภาวะทุกขเวทนาที่กำเริบหนักขึ้น

ทบทวนเข้าถึงแก่นให้ได้ว่า เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ..อะฮ้า ฉันจะพยายามต่อไป