กำลังใจ และเข้าใจความเป็นไปของชีวิต เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง สำหรับคนที่ป่วยด้วยโรคร้าย อย่างมะเร็ง หรือ โรคเอดส์ เมื่อวานดูรายการสัมภาษณ์ดาราชายคนหนึ่งของอเมริกา พิธีกรพยายามป้อนคำถามให้ตอบมากมายและวนเวียนอยู่กับเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ ดาราผู้นี้ตอบคำถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส อารมณ์ดีมาก เป็นการสัมภาษณ์บนเวทีการแสดง
มีคำถามจากผู้ชมจากฟลอร์ ว่า ทำไมร่าเริงและแจ่มใสจัง ดาราผู้นี้ตอบว่า “เมื่อใดก็ตามถ้าผมอยู่บนเวที ผมจะมีความสุข ผมมันวนเวียนอยู่บนเวทีตลอด มันเป็นอาชีพของผมดิ” ชายผู้นี้เป็นมะเร็งที่ลำคอขั้นสุดท้าย กำลังใจดีเยี่ยม อยู่ในระหว่างรักษาด้วยคลีโมบำบัด
ฉันจึงแน่ใจว่า ไม่เฉพาะแต่ศาสนาพุทธ ที่สอนในเรื่องการดำเนินชีวิต เรื่อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย ศาสนาอื่นก็ย่อมมีสอน จะต่างกันไปบ้างก็น่าจะเป็นเพียงวิธีการแก้ปัญหาเท่านั้น
ไม่มีความเห็น