วันนี้ท้องฟ้ามืดครึ้มฝนตกทั้งคืนไม่สาง กบเขียดร้องคราง ฟังเสียงอึ่งอ่างระงม คนคอยใจระบมน้ำตาเปี่ยมล้นผสมน้ำฝน ไหลลงสู่พสุธา ( โอ้ย โอย แสนทรมาน ) และคงอีกไม่นานแสงสุริยันสาดส่องทั่วท้องเมฆา ขับไล่ความครึ้มหม่นหมองให้สว่างทั่วหล้า....แล้วใจข้าหล่ะจะสว่างดังดวงสุริยันหรือเปล่าหนอ....
ไม่มีความเห็น