อนุทิน 68479

สำหรับคนที่คลุกคลีกับศาสนา  โดยเฉพาะศาสนาพุทธ คำว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่  ดับไป หรือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ต้องได้ยินกันมาแล้วทุกคน ในหลายสถานที่และในหลากหลายสถานการณ์ เป็นถ้อยคำที่อยู่ในกรอบของศาสนศึกษาโดยเฉพาะ

ทำไมล่ะ จึงเป็นอย่างนี้ ในทางโลก รู้กันว่า สิ่งมีชีวิตเริ่มต้นด้วย เกิด เติบโต แก่ เจ็บ แล้วปิดท้าย ด้วยตาย  ทางศาสนาตัดคำว่า “เติบโต” ออกไป เพราะอะไรก็เพราะว่า ถือว่า เมื่อวินาทีที่เริ่มเกิด ความแก่ก็วิ่งเข้าหาสิ่งมีชีวิตนั้น  ช่วงการเติบโตของชีวิต ที่เข้าใจกันในภาษาที่ใช้สื่อสารกันตามธรรมดา รวมอยู่ในความหมาย ว่า แก่  แล้วโดยสิ้นเชิง

เกิด แก่ เจ็บ และตาย เป็นความปกติ เป็นธรรมดาโลกของสิ่งมีชีวิต และเป็นอนัตตา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของผู้ใด  แก่ก็ดี เจ็บก็ดี หรือ ตายก็ดี จะอยากให้มี หรือไม่อยากให้มี ไม่ได้ทั้งนั้น มันเป็นของมันเอง ภายใต้กฏแห่งกรรมและวิบาก