อนุทิน 68425

วันนี้ มีเรื่องหงุดหงิดใจแต่เช้า เลยนะ ทำไมเราต้องเอาใจเราเป็นที่ตั้งนะ ใครเขาก็มีเหตุผลของเขา เราไม่มีสิทธ์ไปก้าวก่ายในบางเรื่องที่เรา ไม่ได้รับอนุญาตให้รู้ แม้คนๆ นั้นจะเป็นคนที่เสมือนคนๆ เดียวกันกับเรา

เราเข้าใจผิดแล้วนะ คนเรามีเรื่องส่วนตัวที่จะบอกหรือไม่บอกใครก็ได้ ถ้าเรื่องนั้นไม่ใชเรื่อง คอขาดบาดตาย เราไม่จำป็นต้องรู้ก็ได้ นี่นา

ลดบทบาทตัวเองลงมาบ้างเถอะ ปล่อยให้ใครเขาทำตาม ความคิดของเขาไป มันคงไม่หนักหนานะ ถึงเวลา บทบาทของเราก็จะมาเอง ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ เถอะนะ

ตอนนี้ คิดได้ แล้ว ทำหน้าที่เราให้ ดีที่สุด อย่าโมโห อย่าหงุดหงิด อย่าคิดมาก ค่อยๆปล่อยมัน ลงไป แล้ววางไว้ในที่ๆ มันควรอยู่ เข้าใจแล้วนะ เรื่องนิดเดียว อย่าให้บานปลาย เข้าใจแล้ว ต้องทำให้ได้นะ วันนี้ และวันต่อไป จะเป็นวันที่เรา ใช้เหตุผล เหนืออารมณ์ แต่ไม่ว่า อย่างไร ต้องภายใต้ ใจที่ไม่รุ่มร้อน และทำแล้วใจจะเป็นสุขด้วย ... นะคะ