อนุทิน 68312

...  สถานีรถไฟท่าเสา...มันเหงาอะไรเยี่ยงนี้...เฮ้อ

.วันนั้นผมตามเมียไปส่งลูกเรียนพิเศษวันอาทิตย์แถวๆตลาดท่าเสา  อ.เมือง  จ.อุตรดิตถ์  (ทำไมต้องเรียนพิเศษด้วย  ตอนข้อยไม่เห็นเคยเรียนแบบนี้เลยถ้าเอ็งเรียนในชั้นไม่ทันเอ็งก็ไม่ผ่าน  เป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่าจึงทำให้เราใส่ใจในห้องเรียนมาก  แต่เด็กเดี๋ยวนี้ไม่รู้  ถ้าอ่อนวิชาใหนเดี๋ยวพ่อแม่ก็พาไปเรียนพิเศษเองแหละ  ไม่เรียนก็กลัวไม่ทันเขา  แล้วเอ็งจะบ่นทำไม)ส่งแล้วถ้าจะกลับมันก็ไกลเดี๋ยวต้องกลับมารับมันอีก  รอมันเลิกแล้วรับกลับเลยดีกว่า  จาก 08.30-10.30ที่ต้องรอมันเลิก  นานไม่เบาเหมือนกันน่ะ  เดินตลาดท่าเสาก็แคบๆบรรยากาศมันเหงาๆ  ตึกเก่าๆเห็นร่องรอยความรุ่งเรืองอยู่บ้างจากป้ายชื่อร้านค้า  ที่ยังคงเอกลักษณ์ป้ายสีแดงตัวหนังสือสีทองที่มักลงท้ายด้วยพานิช  แต่วันนี้มันร้าง  ร้านกาแฟร้านหนังสือที่ยังเปิดลูกค้าก็น้อยเต็มที  ตึกที่คงไม่ได้ทาสีมาหลายปี