เช้า-ไปติดต่อรับสมุนไพรที่สวนจันทบุรี พอจะเข้าใจแล้วว่า มาแล้วได้เรียนรู้อะไร
บ่าย-เสร็จงานแล้วแวะไป น้ำตกคลองนารายณ์ และน้ำตกพลิ้ว แขนซ้ายบวมคล้ายผื่นแพ้ (มีความรู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนโดนพิษ หรือขนบ๊ง ไม่ทราบสาเหตุ แต่แขนบริเวณนั้นไปแปะเข้าที่หิน คาดว่า คงเป็นอะไรที่ต้องสังเกตไปเรื่อย ๆ ไม่ทานยา ไม่ทายา แค่ดู คันบ้าง แต่ก็อดทน ขอบคุณนะที่ให้โอกาสเรียนรู้และรับผลกรรม)
เย็น ๆ-แวะนอนกับพี่ที่ชลบุรี เป็นการเรียนรู้อีกมุม ที่คล้ายบทเรียนซ้ำแต่ก็ตอกย้ำ เพิ่มความเข้าใจ............
วันนี้รู้สึกเข้าใจ ความโดดเดี่ยว (อยู่คนเดียว เดินทางคนเดียว แม้บางความรู้สึกจะแว๊บอยากมีใครร่วมทาง แต่แท้ที่จริง เรามาคนเดียวตายคนเดียว) แต่ไม่เดียวดาย (ก็ระหว่างทาง มีผู้คน วัตถุต่าง ๆ สิ่งต่าง ๆ เวียนมาเวียนไป สวนกันไป สวนกันมา นี่แหละความ ไม่เดียวดาย)
เข้าใจ ว่า "ความรู้สึกรัก เกิดที่ใจหายไปที่ใจ ไม่ต้องการตัวบุคคล จะว่าไปติ๋วไม่ได้เห็นว่ามันหายไปที่ใจหรอก แค่มันแว๊บหายไปเฉย ๆ แล้วก็ผนวกกับความจำได้ว่าคงเป็นใจมั๊ง".......ระลึกขึ้นได้ระหว่างขับรถ
ไม่มีความเห็น