อนุทิน 68020


วิรัตน์ คำศรีจันทร์
เขียนเมื่อ

๖๖. สวัสดีพี่หมา : ธรรมชาติของจิตใจและพื้นฐานการเรียนรู้ของมนุษย์นั้นช่างงดงาม

เมื่อวาน ผมไปต่างจังหวัดมาและได้ผ่านนครสวรรค์บ้านเกิด เลยซื้อขนมติดมือมาฝากน้องๆและเพื่อนร่วมงานที่ทำงานให้หลายอย่าง พร้อมกับชวนกันไปนั่งกินอาหารอีสาน บางคนกินอาหารเจ บางคนตั้งใจกลับไปกินข้าวที่บ้านอีก จึงกินพอเป็นวงข้าวให้ได้นั่งคุยสันถวะกัน มีการพาลูกหลานเด็กน้อยไปด้วย ช่วงหนึ่ง หลานตัวเล็กๆ ปลีกตัวไปยืนอยู่ขอบที่นั่งซึ่งยกสูงจากพื้น พวกเราหันไปดูก็พบว่ากำลังยืนประนมมือไหว้ ด้านหน้ามีหมาพุดเดิลซึ่งก็งอขาหลังและยืดตัวขึ้นตรงยกขาไหว้ขออาหาร แต่ก็ดูเป็นการยืนไหว้หลานตัวน้อยประหลกๆอยู่เช่นกัน เจ้าหลานลูกของน้องเพื่อนร่วมงาน ซึ่งตัวสูงกว่าหมานิดเดียว ก็ยืนไหว้และกล่าวว่า สวัสดีพี่หมา สวัสดีพี่หมา เจ้าหมาน้อยคงไม่ได้อาหารสักทีก็เลยยิ่งยืนและไหว้ หลานตัวน้อยก็สวัสดีกันอยู่อย่างนั้น พอผมและพรรคพวกหันไปดูเลยต่างก็หัวเราะด้วยความเอ็นดู หลานตัวน้อยก็เลยหันมาชวนให้ทุกคนสวัสดีพี่หมาเร็ว ก็เลยยิ่งขำ แต่ก็ร่วมกล่าวสวัสดีหมากันทุกคน เป็นการปรากฏตัวของความซื่อใสที่ให้ความงดงามในใจจริงๆ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท