อนุทิน 67753

พฤติกรรมเปลี่ยน สิ่งแวดล้อมเปลี่ยน ความรู้สึกจะเปลี่ยนด้วยเสมอ  อย่างเช่นขณะนี้ฉันรู้สึกอ่อนระโหยโรยแรง ซึ่งแน่นอนอยู่ดีดี จะเกิดขึ้นไม่ได้ ต้องมีเหตุปัจจัยมาเกื้อหนุนเท่านั้นจึงจะเกิด ....ปัจจัยที่ว่านี้สำหรับฉันก็คือ สองวันที่ผ่านมาและเมื่อรวมวันนี้นับได้เป็นสาม  ที่เดินทางด้วยรถยนต์วันละหลายชั่วโมง เพื่อการท่องเที่ยวและการพักผ่อน แม้จะมีเพื่อนช่วยขับรถให้ในบางขณะ อาการเมื่อยขบทางกายก็ยังรู้สึกได้ชัดเจนมาก จะเรียกว่า นี่คือ อาการที่เรียกว่า “เปลี้ย”  ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า

รู้สึกสะลึมสะลืออยากจะหลับเดี๋ยวนี้ สมองเริ่มงอแง ไม่เต็มใจช่วยคิดช่วยเขียน นี่คือผลของการใช้กายเคลื่อนไหวค่อนข้างต่อเนื่องและยาวนานมาหลายวัน  ...ถ้ากายพูดได้ คงตะโกนบอกกับฉันว่า “นี่คุณ..ใช้เรามากเกินไปแล้วนะ เราขอพัก...ให้ไม่ให้ก็จะขอพักหล่ะ” ช่วยตอกย้ำให้ฉันรู้ซึ้ง ไตรลักษณ์ มากยิ่งขึ้นไปอีก