อนุทิน 67036

เล่าสู่กันฟังในวันสบายๆ

“เอ้อ! –ของลุงมีสามชิ้นเอง เชิญก่อนเลยครับ” เสียงจากหนุ่มวัยกลางคน ณ จุดจ่ายเงินของซูเปอร์มาร์เกตแห่งหนึ่งในระยองที่ฉันเข้าไปซื้อของใช้เร่งด่วนเมื่อช่วงหัวค่ำวานนี้

“ขอบคุณนะครับ” ฉันตอบทันทีโดยไม่ลังเล พร้อมก้าวเท้าออกไปข้างหน้าสองก้าว ก่อนมายืนประจัญหน้าแคชเชียร์สาว  “โอ้ยลุง..นี่ถ้าไม่ใช่คนแก่ เขาคงไม่ให้ลัดคิวอย่างนี้หรอกนะ” เด็กสาวเริ่มแซวฉัน ทั้งๆที่ฉันไม่ใช่ลูกค้าประจำ

“ลุงทราบนานแล้ว เป็นคนแก่ ยอมรับเลย.. แล้วก็เจียมเนื้อเจียมตัวตลอด” ฉันเอ่ยตอบกลับไป แกล้งทำสีหน้าไม่พอใจ แต่ความจริงเปล่า ทำไปอย่างนั้นเอง เพราะอยากรู้ฉากต่อไปจะเป็นอย่างไร หน้าเด็กสาวเปลี่ยนเป็นรู้สึกกังวล “หนูขอโทษ”

“ลุงไม่ได้โกรธหนูหรอก แค่แกล้งเล่นน่ะ”  พร้อมกับหันกลับไปขอบคุณสองสามีภรรยากับของเต็มรถเข็น ให้ศีลให้พรเขาไป เป็นอันจบ....เป็นไง เมืองไทยน่าอยู่นะครับ ยังเป็นสังคมของการมีน้ำใจ