ผมนั่งเขียนเรื่อง "นักวิจัยเชิงคุณภาพกับบทบาทศิลปินบนเส้นทางวิชาการ"
ผมเขียนยังไม่จบ เพราะมีปัจจัยอื่นมีกวนจิตใจมากเหลือเกิน ผมมองว่า ความเป็นอิสระในการนำเสนอ น่าจะเป็นสิทธิ์ของผู้เขียน เมื่อพิเคราะห์แล้วว่า ไม่เกิดผลเสียใดๆต่อคนรอบข้าง และสังคม สังสิ่งแวดล้อม
ผมเลยอยากจะบอกว่า ในบทบาทของศิลปินในคราบนักวิชาการนั้น มีหน้าที่สร้างวาทกรรม ผ่านความอิสระเสรีทางความาคิด ภายใต้กรอบทางวิชาการที่ซ่อนอยู่
ยอมรับการวิพากษ์และ การยอมรับนั้นก็ขึ้นอยู่กับการให้เกียรติ จริงใจในการช่วยให้ดีขึ้น ตรงไปตรงมา และรู้ชัดรู้จริงก่อนสรุปเหมารวมด้วยชุดประสบการณ์ของตัวเอง
ไม่มีความเห็น