อนุทิน 6585

เมื่อคืนนอนดึกหน่อย เพราะต้องสวดมนต์ยาวกว่าทุกคืน มีบทสวดพระธัมมจักรกัปปะวัตนะสูตรเข้ามาด้วยเนื่องในวันพระใหญ่(วิสาขบูชา) สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งตี 4 กว่าๆ เพราะคนนอนข้างๆละเมอว่ามีคนสองคนจะมาเอาตัวไป(วิญญาณ) เข้าใจว่าน่าจะเป็นพวกยมทูต อะไรประมาณนั้น ภรรยาผู้เขียนบอกยังไม่ไปเป็นห่วงลูกหลานอยู่ พอดีมีคนนอน(ตาย)อยู่สองคน ชื่อเหมือนกัน ภรรยาผู้เขียนบอกว่าไม่ใช่ฉันแต่เป็นคนโน้น ในขณะที่ผู้ชายสองคนช่วยกันหามภรรยาผู้เขียน ในเมื่อภรรยาผู้เขียนร้องบอกแบบนั้น ชายสองคนก็โยนภรรยาผู้เขียนโครม แล้วก็สะดุ้งตื่น ภรรยาผู้เขียนฝันในทำนองนี้ในรอบหลายปีสองครั้งแล้ว ถ้าฝันครั้งที่สามก็คงต้องทำใจ ระยะนี้ผู้เขียนแสนจะทุกข์ใจแต่บอกใครไม่ได้ เพราะเป็นห่วงกังวล ไม่มีใครช่วยดูแล ลูกหลานก็อยู่อีกที่หนึ่ง ซึ่งต้องทำงานและเรียน ภรรยาผู้เขียนเป็นโรคประจำตัวหลายโรครุมกัน ต้องกินยาทีเป็นกำ ตอนหลังมีโรคซึมเศร้าเข้ามาด้วย ต้องมีคนเข้าใจดูแลอย่างใกล้ชิดซึ่งลูก(คนดียว)ก็ไม่ค่อยเข้าใจอะไรลึกซึ้งมากนัก พูดจาไม่ให้กำลังใจแล้ว ยังใช้คำพูดที่บั่นทอนจิตใจแม่เขาอีก เห็นคนป่วยแล้วน่าสงสารมาก วันนี้ผู้เขียนต้องเข้าไปทำงานที่ตำหนักเขาตันหยง กว่าจะกลับก็อีก 10 วัน ก็คงกังวลอยู่เหมือนกัน แต่จะไม่ให้เสียงานเด็ดขาด