สิ่งที่ยาวนาน ยิ่งกว่าสิ่งไหน นั่นก็คือใจ ที่ฉันให้เธอแต่สิ่งที่ยืนยง มั่นคงเสมอ ก็คือเธอกับความเฉยชาอ่อนใจ กับความเลื่อนลอย กับการรอคอย จนเหนื่อยจนล้าบัดนี้ มันเกินเวลาจบแล้ว รักนี้ที่ทนมา เหนื่อยล้าเพราะรักที่ยาวไกลหนึ่งคำ ที่อยากจะพูดไป อยากจะย้ำชัดๆครั้งสุดท้าย รักเธออยากจะใจเย็น มากกว่าวันนี้ อยากเป็นคนดี ทนได้นานๆแต่จะรอเธอ เพื่อเจอวันนั้น จะต้องรออีกนานเท่าไรเมื่อเธอ ไม่เคยเข้าใจ ว่าการรอคอย มันเหนื่อยเพียงไหนอย่างนี้ คงรอเรื่อยไปจบแล้ว รักนี้ที่ทนมา เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกลจากกัน ฉันอาจต้องเสียใจ แต่วันนี้ฉันขอยอมตัดใจ จากเธอหากว่าความจริงเธอไม่มีใจก็ไม่น่าคิดนานขนาดนั้นเจ็บที่จริงใจ ให้อยู่นาน แต่เหมือนไม่มีความหมายจบแล้วรักนี้ที่ทนมา เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกลหนึ่งคำ ที่อาจจะฝืนใจ แต่วันนี้ต้องพูดมันออกไป ลาก่อน
ไม่มีความเห็น