อนุทิน 65371

วันนี้ตื่นเช้ามาสดใสมากทีเดียว อาการหวัดทำท่าจะหายแล้วละ น้ำมูกยังมีบ้างเล็กน้อย คุยกะครูเษมตอนเช้าเรื่องนวตกรรม ทำให้ผ่อนคลายลงไปเพราะแกไม่รีบร้อนอย่างที่เราคิด มานั่งเขียนงานอ่านข้อคิดในเว็บพลันไปเจอเรื่องใกล้ตัว ได้อ่านแล้วยิ่งเพิ่มความรื่นรมย์ วันนี้ลองขับรถไปบนเส้นทางที่ไม่เคยไปแถวคลองถ้ำตะบัน เห็นทุ่งนาเขียวขจีสุดลูกหูลูกตา แต่จอดชื่นชมได้ไม่นานก็ต้องเคลื่อนรถหนี เพราะลมพัดหวนเอากลิ่นยาฆ่าแมลงเข้ามาตลบอบอวนในรถ คนรับจ้างฉีดยานี่ทนอยู่ได้อย่างไรนะ ชีวิตตายผ่อนส่งแท้ ๆ แต่ร้ายกว่านั้น เด็กนักเรียน ป.๕ ป.๖ หลายคนที่เรารู้จักผ่านโรงเรียนครูเอ๋ ก็รับจ้างฉีดยาในวันเสาร์อาทิตย์ ป่านนี้เค้าคงอมยาพิษไว้เต็มตัวแล้วละมั๊ง ไม่น่าเชื่อโรงเรียนประถม ที่อยู่ชานเมืองอย่างวัดบัวสุวรรณประดิษฐ์ ยังมีเด็ก ที่ต้องปากกัดตีนถีบ ทำงานอันตราย เพื่อจุนเจือช่วยเหลือครอบครัวอยู่นับร้อยราย นี่ไม่นับพวกที่มีแต่แม่ไม่มีพ่อ มีพ่อไม่มีแม่ ไม่มีแม่ไม่มีพ่อ แล้วต้องเลี้ยงตัวเองพึ่งตัวเองอีกนับไม่ถ้วนนะ เราไม่อาจปล่อยปละละเลยเรื่องพวกนี้ได้แน่