อนุทิน 65313

ความรู้สึกตั้งแต่ไปรับตำแหน่งที่โรงเรียนกีฬา..จนวันนี้ก็ให้รู้สึกอ่อนแอทางใจเสียเหลือเกิน...ร้องไห้บ่อยจัง บ่อน้ำตาตื้นเป็นที่สุด ลูกศิษย์เก่าโทรมาหา ก็ให้เสียน้ำตาด้วยคิดถึงและห่วงใย ขอบคุณทุกสายโทรศัพท์ที่โทรหาด้วยรักใคร่เคารพกัน...กลับไปขนของที่โรงเรียนเก่า ก็น้ำตาแตกอีก...เด็กๆถามระเบงเซ็งแซ่..ครูไปไหนมาๆมากอดเราแน่น ร้องไห้ไปด้วยกัน...กลับมาโรงเรียนใหม่..ลูกใครเหล่าเต้า...หน้าสลอนเลย..ล้วนพรากจากอกพ่อแม่..มาต่อสู้เพื่อการศึกษา..ส่วนลูกเรากให้กำลังใจ..แม่ไปทำงานให้เต็มที่นะลกโตแล้ว..แบ่งปันฯความรักให้เพื่อนให้น้อง..ที่เขาขาดบ้าง..ลูกเข้าใจครับแม่...น้ำตาแตกอีก...