ปกติ จะชอบอ่านงานเขียนทุกอย่าง ที่ให้ความรู้สึกจรรโลงใจทางบวก
งานเขียน ที่เขียนลักษณะ ไม่จรรโลงใจ ก็แค่ใช้สายตากวาดๆ ไป แล้วก็ไม่ได้ไปคิดถึงอีก
บางครั้งก็รู้สึกแปลกใจว่า คนที่เขียนแบบไม่จรรโลงใจนั้นเขากำลังคิดอะไรอยู่.. ก็แค่แปลกใจ แต่ก็ไม่ได้สนใจอยากรู้..
ดีใจ ที่สุดท้ายแล้วเมื่อคนใกล้ตัวช่วยเราต่อจิ๊กซอ ก็เข้าใจอย่างลึกซึ้ง และสามารถหนีห่างสิ่งไม่ดี พร้อมกั้นกำแพงได้ทันเวลา อิ อิ โลกนี้ ยังสวยสุดโสภาสำหรับเราเสมอค่ะ..
ไม่มีความเห็น