และแล้วเวลาแห่งการรับผิดชอบคำที่ปวารณาไว้ก็มาถึง
ภาระหนี้สินทั้งหมดของหลวงพี่ จัดการโอนย้าย ผ่องถ่ายจากพี่สาวมารับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว
และยังพอมีเงินเหลือให้พ่อแม่และพี่สาวตามสมควร
รู้สึกดีจังเลยค่ะเป็นหน้าที่ของคนในครอบครัวพึงกระทำ
ก่อนหน้านี้มัวก้มมองแต่ตนเองได้อะไร
ฉันได้อะไรจากครอบครัว ไม่เคยสนใจว่าพี่สาว พ่อแม่ จะเหนื่อยยากเพียงใด
แต่ ณ วันนี้และตอนนี้เป็นช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้ความจริงอย่างรู้ตัว
ช่วยเหลืออย่างเต็มความสามารถ เต็มสติ เต็มกำลัง
แต่ก็ไม่ได้เบียดเบียนตนเองจนสิ้นไร้ไม้ตอก
ไม่ได้ทำด้วยความอวดดี อวดเก่ง เป็นความนอบน้อมในฐานะน้อง ในฐานะกัลยาณมิตร เป็นความงดงามของการได้เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่นและเพรียบพร้อมสำหรับการทำความเพียร
ขอบพระคุณนะคะที่ให้โอกาส
ไม่มีความเห็น