อนุทิน 65066
Ka-Poom
เขียนเมื่อจิตวิญญาณที่เจ็บป่วย
คนเรานั้นยากที่จะอยู่กับความเงียบ และมักเคลื่อนไปในหนทางที่ตนเองชอบ และหนีสภาวะที่ตนเองไม่ชอบ ที่สุดแล้วคือ การหนีห่างออกจากรากเหง้า และหวาดกลัวความเงียบ...
ความเงียบ ไม่ใช่ความก้าวร้าว ไม่ใช่การเก็บกด ไม่ใช่...ความแข็งกร้าว หากแต่คือ ความนอบน้อมและนิ่งเย็นอยู่ในจิตในใจของเรา ดั่งสายลมผัดผ่านคละเคล้าละอองไอที่เย็นชุ่มฉ่ำที่โชยมากระทบใจเรา
บันทึกที่เขียน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น