อนุทิน 64898

ตอนนี้ชีวิตก็กำลังจะดีขึ้น คิดว่างั้นนะ

ได้รับความช่วยเหลือ และให้กำลังใจจากใครหลายๆ คน

ทั้งอาจารย์ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เพียงแค่เราเอ่ยปาก คนเหล่านี้ก็พร้อมจะให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี (เมื่อก่อน ไม่เคยเอ่ย ได้แต่ ถอนหายใจอยู่คนเดียว)

.......

แบบว่า   ซึ้งใจมาก แทบน้ำตาไหลพรากๆ....

สิ่งที่อยากจะทำต่อไป คือ กลับบ้าน ที่ซึ่งไม่ค่อยได้กลับ เพราะมัวแต่ติดภาระกิจทั้งที่จำเป็นและไม่จำเป็น  พี่สาวบอกว่าให้รีบกลับซะ ก่อนที่ไม่มีให้ใครเหลืออยู่ให้กลับไปหา