จะว่ากันไปแล้ว ยังข้องใจอยู่อย่างหนึ่งว่า ทำไมการเขียนกลอนจึงมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของคนที่อ่านหลายต่อหลายคนนัก นักกลอน นักเขียน ก็เปรียบได้กับศิลปิน ที่อารมณ์มักอ่อนไหว ละเอียดอ่อน จึงสามารถบังคับตัวอักษรให้พลิ้วไหวไปตามแรงของอารมณ์ในช่วงนั้น มันเป็นอารมณ์ของศิลปิน ไม่ใช่อารมณ์ของคนอ่าน .... แต่ผลกลับกลายเป็น....อารมณ์ของคนอ่านไปได้นะ
ก็แปลกใจอยู่ครามครัน
ไม่มีความเห็น