ชีวิตที่เปลี่ยนแปลง
วันนี้ทั้งวัน นั่งครุ่นคิดในตนเอง
ชีวิตเราคือ อะไรกันเนี๊ยะ...ทุกวันนี้เราได้แต่ใช้ความอดทนที่จะดำรงและมีชีวิตอยู่
ช่วงก่อนหน้านี้ ดีใจและรู้สึกว่ามีความหวัง มีพลัง เพราะคิดว่าการได้เจอ คือ การได้เจอคนคนหนึ่งที่รู้สึกรอมานานว่าจะมีใครมาฟังและเข้าใจ
เหมือนเดินทางมาท่ามกลางทะเลทราย แล้วมาเจอโอเอซิส ประมาณนั้นแหละ
แต่แล้ว...ก็เหมือนการเดินทางบนทะเลทรายอีกนั่นแหละ...ภาพโอเอซีสนั้นหายไป
แล้วเราก็เดินทางต่อไปท่ามกลางสภาวะใจที่แห้งเหือด และต้องคอยให้แรงใจตนเองด้วยตนเองเสมอ
ห้าเดือนมานี่ที่มาอยู่บ้านเกือบเต็มที่เต็มเวลา เสาร์อาทิตย์ไม่ต้องไปไหน งานการก็ตัดออกอย่างเยอะ
ดูไปก็เหมือนคนว่างงาน ไร้คุณค่า ไร้ความหมาย เป็นสภาวะงงๆ งวยๆ เดี้ยงๆ ยังงัยก็ไม่รู้
มานึกดู ... เราละทิ้งหลายอย่าง จะกลับไปก็กลับไม่ได้ ได้แต่ต้องเดินไปข้างหน้า
และเดินไปด้วยใจที่ "อดทน" อย่างเดียว
ไม่มีความเห็น