อนุทิน 64357

พึ่งกลับถึงบ้าน กะว่าจะนอนพักซักนิดก่อนที่จะขับรถไปส่งแม่หาหมอตอน 2 ทุ่มครึ่ง อดใจไม่ไหวต้องเปิดCom เพื่อเขียนอนุทิน คือมันรู้สึกล้ายังไงไม่รู้นะ คงเพราะเร่งสะสางงาน ต่อด้วยประชุมครูยาว ตั้งแต่บ่าย 2 ถึง 6 โมงเย็น จากนั้นก็รับลูกสาวไปซื้อของใช้ส่วนตัว เช่นผ้าเช็ดตัว ชุดนอน ครีมอาบน้ำ แชมพู โอ๊ย! แบบซื้ออะไรก็คูณ2 ตัวเบาโหยงเลย ฮา ลูกจะรู้มั้ยน๊า! เห็นแม่กระตือรือร้นซื้อข้าวของเครื่องใช้ คอยบอกคอยเตือนให้เตรียมโน้นเตรียมนี่ ยังกับดีใจนักหนาที่ลูกจะไปเรียนไกลบ้าน แต่ความจริงแล้วแม่ใจหายนะ  ถ้าหนูสองคนไม่อยู่บ้าน เหลือน้องนนท์คนเดียว แม่อยู่ยังไงหนอ  ไม่อยากคิดเลย หัวใจมันอ่อนเปลี้ยในทันที ปากก็แซวลูก ยิ้ม หัวเราะเหมือนสุขซะเต็มประดา แต่ข้างในไหงเศร้าจัง แล้วใครจะคอยกอด คอยหอมแก้มแม่ คอยหยอกเย้าให้แม่คลายเครียดจากภาระงาน บ้านคงเงียบน่าดู โอ๊ย ไม่อยากคิดแล้ว...