ศึกษาหรือสิกขา ในทางธรรมหมายถึง การประพฤติปฏิบัติที่เป็นการอบรม กาย วาจา และใจ โดยตรง คือ การอบรมตัวเองให้เปลี่ยนจากลักษณะหนึ่ง ไปสู่อีกลักษณะหนึ่ง ตามที่เห็นว่าเป็นคุณประโยชน์ยิ่งๆขึ้นไป
การศึกษาที่แท้จริงนั้น ต้องทำลายความเห็นแก่ตัว รู้รอบจนทำลายความเห็นแก่ตัวได้ สามารถแก้ไขปัญหาอุปสรรคได้ ดังนั้นจึงมิใช่เพียงแต่การศึกษาเล่าเรียน ซึ่งเป็นเพียงให้เกิดความฉลาด แล้วเอาไปเพิ่มความเห็นแก่ตัว
ไม่มีความเห็น